مدرسه علمیه ثامن الحجج (ع) پارس آباد

درجات و مراتب بصيرت

07 دی 1391 توسط خادمه الرضا

بصيرت باطني و بينايي دل، درجات و مراتبي دارد. اوج آن مرتبه اي است كه ائمه (ع) دارند. امير المومنين (ع)  مي فرمايد: ” لو كشف الغطاء ما ازددت يقينا؛ اگر همه پرده ها فرو افتد، چيزي بر يقين من افزوده نمي شود.”

اگرچه آن مرتبه از يقين مخصوص اولياي معصوم (ع) است، ولي ديگران نيز مي توانند مراتبي را تحصيل نمايند. هر كسي نور باطني را از فطرت خداداد خويش استخراج كند و چشم و گوشش باز شود، مي تواند خدا و نشانه هاي او را با چشم دل"  ببيند و صداي تسبيح موجودات هستي را بشنود، كه به حكم “يسبح الله ما في السماوات و ما في الارض.” همه آنان كه در آسمان و زمينند، تسبيح خدا مي كنند. بسياري از واقعت ها را كه با بصر نمي توان ديد، با بصيرت مشاهده مي كند، بلكه توانايي ديدن جهنم و شنيدن صداي زفير آن را پيدا مي كند، چنان كه قرآن مي فرمايد: ” كلما لو تعلمون علم اليقين لترون الجحيم، ثم لترونها علم اليقين.

بصيرت در كلام اهل معنا

07 دی 1391 توسط خادمه الرضا

بصيرت به معناي دانايي، بينايي، بينايي دل، هوشياري، زيركي و يقين است. نزد اهل معنا، نيرويي نهاني و قوه اي قلبي است كه در شناختن حقايق تا عمق وجود و باطن ذات آن رسوخ مي كند. شاه نعمت الله ولي و برخي از اهل معرفت مي گويند: بصيرت قوه قلبي يا نيروي باطني است كه به نور قدس روشن گرديده و از پرتو آن، صاحب بصيرت، حقايق و بواطن اشيا را در مي يابد. بصيرت به مثابه بصر (چشم) است براي نفس.