مدرسه علمیه ثامن الحجج (ع) پارس آباد

قرآني با امضاي امام خميني(ره) و آيت الله خامنه اي!

* سر قبر شهيد بو عذار يعني قطب­نماي هويزه برو. اختلاف تاريخ تولد و شهادت ايشان تنها سه سال است در نوشتن اشتباه نشده! اسن وصيت نامه­ي خود شهيد بوده كه زمان تولدش را زماني به حساب بياورند كه با شهيد علم الهدي آشنا گرديده است.

* سهام، با آن كه دختر بچه­اي بيش نبود غيرت و رشادت را از مادر بزرگ­هاي خود به ارث برده بود. وكوزه­ي آبي به سر گرفته كه به همراه دوستانش راهي رودخانه شدند تا آب بياورند. عراقي­ها مزاحم آن­ها شدند و يكي از مزدوران با گلوله كوزه را بر سر دختران مي­شكست. سهام مثل شير مي­غريد«مگر شمر هستي؟» اين حرف سهام براي بعثي­هايي كه حرمت عرب­ها را هم نگه نمي­داشتند سنگين ود اين بار به جاي كوزه، پيشاني سهام مورد هدف گلوله قرار گرفت. خبر شهادت سهام به سرعت پخش شد. غيرت مردم هويزه آن­ها را تحريك كرد تا اين بار مردم كاه و كوزه آن­ها را كه هيچ، بند و بساط زورگويي آن­ها را جمع كنند.

فرداي آن روز دهم مهر پايگاه مزدوران سقوط كرد و بعثي­ها با خفت فرار گردند. چند روز بعد دستور مي­رسد كه مردم بايد هويزه را ترك كنند. خيلي سنگين بود اما چاره نداشتند.

15 دي، عمليات ساعت ده صبح آغاز شد. در آن روز نيروهاي خودي حدود 30 كيلومتر پيشروي كردند و فردا بعد از ظهر علم الهدي متوجه پيشروي يك ستون از دشمن شد.

علم الهدي و يارانش خبري از عقب­نشيني نيروهاي رزمي خود نداشتند.

آن­ها در محاصره­ي كامل تانك­هاي دشمن قرار گرفتند. كمبود آب و غذا و مهمات و تجهيزات و… حسين علم الهدي و يارانش مردانه ايستادند و به شهادت رسيدند و بدن مطهرشان در زير تانك­ها له شد تا جاودانه گردند.

پرس و جو كه مي­كني مي­گويند اجسادشان را پس از هفده ماه از زير آوار بيرون كشيدند در حالي كه خانواده­هايشان هم از سرنوشت آن­ها خبر نداشتند. بعدها جنازه­ها به سختي شناسايي شدند. حسين را از قرآني كه در كنارش بود شناختند.